Ken Loach Efsanesi

Yaptığı işlerin hayranı olan bir izleyici olarak kendisinden bahsetmem için sözlükte yer alan tüm kelimelerden fazlasını kullanmam gerekebilir diye düşünüyorum. Başlıkta kendisinden efsane olarak bahsetmemin sebebi de yaptığı işlerin kalitesiyle yaşayan bir efsane olduğunu kanıtlamasından geliyor. Zaten ilerleyen yazılarımda da kendisinden ve eserlerinden yine bahsetmeyi düşünüyorum.

Loach filmlerinde toplumsal düzensizlikte ki sosyoekonomik ortamı karakterler üzerinden çok iyi işleyip izleyiciye açık kapı bırakmayan bir yönetmen. Düzendeki bozuklukları ekrana taşımakla kalmayıp, yeri geldiğinde de hicivler yaparak protest tavır takınması gerçek bir sanatçının nasıl olması gerektiğini herkese gösteriyor.

Günümüzde en çok tartışılan konulardan bir tanesi sinemanın nereye doğru evrildiği. Sinema kültürü varolan diğer sanatların içerisinde yaşı itibariyle en küçük kalmasına rağmen etki altına aldığı popülasyon bazında en büyükler arasına giriyor. Sinemayı değerli kılan özelliklerinden bir tanesi de eğlence aracı olmasının dışında izleyicisini evriltme gücüne de sahip olması. Sinemanın sadece bir eğlence aracı olmadığını kanıtlayan yetenekli yönetmen Loach, bir filmin sahip olduğu güç ile dünyayı değiştirebileceğine inanmışçasına devrimci işlere imza atmış bir figür. Loach’u diğer yönetmenlerden ayrı tutup, en başta onun hakkında yazmamın sebebi ise çizgisinden hiçbir zaman sapmadan, ana akım olmadan, bağımsız kalmaya çalışarak kaliteli işlere imza atmış olmasıdır.

83 yaşında olmasına rağmen özellikle en son çektiği I Daniel Blake filmiyle de dikkatleri üzerine toplayan Loach, aslında küresel dünyadaki hiçbir sistemin, ekonominin veya sosyoekonomik düzenin dışarıdan gözüktüğü gibi sağlıklı olmadığını kanıtlar nitelikte.

Osman Birinci